) op Atelier Route door de stad Groningen. De kennismaking op het Noorderstation met de overgebleven deelnemers is snel gebeurd
en we zetten wandelend koers naar het 1e atelier. Deze staat op naam van Lydia Jonkman en wat blijkt: da’s ook een christensingle! Uit de gebruikerslijst van deze site nog wel... 
Al snel blijkt zij de aanstichtster van deze activiteit te zijn en ze verwelkomt ons dan ook met een lekker kopje koffie + koekje, terwijl we de kleurrijke verbeelding van mens en dier –waarbij we opvallend veel koeien waarnemen- op ons in laten werken in de galerie annex huiskamer + hal. We nemen ook een kijkje in haar atelier, die via een interne trap een etage lager verbonden is met het huis. Deze oogt verrassend schoon en opgeruimd…is dat ook een kunst Lydia? Al rondkijkende komen we er een beetje in en als er steeds meer bezoekers binnendruppelen, stappen we maar eens op, richting een volgend atelier. Die zit vlakbij en voldoet meer aan een oud cliché beeld van ateliers; een onaangeklede ruimte, soort van schuur, onder de verfklodders, vol kwasten, tubes en doeken, hoog, laag, af, onvoltooid, grotendeels opgedeeld in 2 stijlen en dat laatste blijkt ‘m voornamelijk te zitten in dat er hier 2 kunstenaars huizen die elk een helft van de werkruimte hebben. Diverse onderwerpen springen in het oog: van een ouwe steenfabriek in Scheemda tot de kernramp van Tsjernobyl, van een strand in Nieuw-Zeeland in Scandinavische kleuren tot een dor landschapje in Drenthe en mensen in vele gedaantes. Ik zie kleuren die mij wat doen, uitdrukkingen die mij wat zeggen en als de kunstenaar erover gaat vertellen, komen -waar hij zich laat zien- de verhalen achter de doeken tot leven… en ik ook. Als we met nieuwe inspiratie om ons heen kijken, blijkt het druk geworden te zijn...wij zullen weer eens gaan.
Omdat de vrouwelijke deelneemster zich voor deze activiteit vergaloppeert heeft met haar (nieuwe) schoeisel
en er zich op beide voeten geheel eigen kunstwerken ontwikkelen, gaat het terug naar af om er een vervoermiddel bij te halen. Het wordt een bijkomend avontuur, een activiteit in een activiteit zeg maar; fiets met 1 handrem, vrouw achter het stuur, man achterop, maar alle omstandigheden in aanmerking genomen, gaat het geweldig en zo komen we bij het volgende atelier: een oud woonhuis waar gewoond en gewerkt word. Hier treffen we grote uniforme, enkelkleurige passe-partouts in lijsten, waarop het soms even zoeken is naar de abstracte voorstelling die er op afgebeeld moet staan... Iemand vraagt zich bij een gegeven schilderij hardop af of de schilder soms nog net wat verf over had…;) Kijk, dan komen we bij de essentie van kunst: Wat zie je erin? Wat doet het met je? Zo blijkt dat je er op verschillende manieren naar kun(s)t kijken en dat het ook gewoon een kwestie van smaak is...
Een extra attractie in dit atelier is wel dat we het hele huis doorkomen, een voor de gelegenheid ingericht drankjesverkooppunt onderweg in een keukentje aandoen, om uiteindelijk op het dakterras (zo kom je nog es ergens!) in de dichtkunst te belanden. We luisteren onder een grote partytent -die met voorbedachten rade goedgekozen is neergezet, zo blijkt als de regendruppels er gezellig tegen tikken- naar de stadsdichter Rense Sinkgraven die en passant voor een 'stichtelijke' noot zorgt middels een gedicht over zijn onverwerkte religie en naar Anneke Claus die ons oa. herinnert aan Maria Magdalena. Na de poëtische woorden, het verkwikkende drankje en zitje, verlaten we ook dit pand en...
...komen bij een atelier, waarvan het woord de lading niet meer dekt, want die krijgen we namelijk niet te zien…?
; we worden linea recta naar de huiskamer geloodst die ingericht is als galerie. Het mag de pret niet drukken, want we krijgen zicht op een veelzijdige kunstenares die zich bedient van diverse technieken waarmee ze landschappen creëert, artikelen illustreert, kinderboeken maakt, verhalen verbeeldt en dit alles communicatief creatief aan de man probeert te brengen en ons op die manier ook een meeslepende blik gunt op haar werk. De puntige tekeningen waarmee ze gortdroge stukken tekst opleukt (of is het samenvat?) zijn bijvoorbeeld erg treffend. Het is een leuke uitsmijter, want als we weer buiten staan, vinden we het genoeg geweest, verzadigt als we zijn van alle indrukken. Die laten we nog even zakken met een kopje koffie op een terras. Het is helaas de laatste keer dat de Atelier Route georganiseerd werd en voor mij een 1e kennismaking met Christensingles, al heb die er weinig leren kennen deze middag…
Voor mij echter evengoed een bevestiging dat als ik doe wat ik leuk vind, het hoe dan ook geen teleurstelling wordt, maar alles in zich heeft om een geslaagd uitje te worden. Ik had een bijzonder plezierige middag en daar ging ik voor. Mieke S.[/font]